Pravo na dodatak za pomoć i negu drugog lica ima osoba kojoj je zbog prirode i težine stanja, telesnog ili senzornog oštećenja, intelektualnih poteškoća ili promena u zdravstvenom stanju neophodna nega i pomoć za obavljanje aktivnosti radi zadovoljavanja osnovnih životnih potreba.
Potreba za pomoći i negom utvrđuje se na osnovu propisa o penzijskom i invalidskom osiguranju.

Pravo na uvećani dodatak za pomoć i negu drugog lica ima lice iz koje ostvaruje pravo na dodatak za pomoć i negu drugog lica, kod koga je utvrđeno telesno oštećenje od 100% po jednom osnovu ili da ima organski trajni poremećaj neurološkog i psihičkog tipa i lice koje ima više oštećenja, s tim da nivo oštećenja iznosi po 70% i više procenata po najmanje dva osnova.